Efekt wygląda tak, jak w opisanym Telekinetycznym Kluczu Arsèna. Właściwie jest identyczny. Do pewnego momentu. Rozbudowany jest o zupełnie nieprawdopodobny finał.

Po zakończeniu rutyny widzowie oglądają klucz. Sprawdzają go i swobodnie dotykają. Iluzjonista jeszcze raz kładzie go na swoją dłoń. Po chwili jednak rozmyśla się i kładzie klucz na blacie stołu. Dla lepszej ekspozycji – może go umieścić np. na talerzu. Może go również położyć na dłoni jednego z widzów. Od tej chwili już w ogóle nie dotyka klucza. A ten w pewnym momencie zaczyna się zmieniać. Wszyscy zdumieni obserwują jak klucz zaczyna samoczynnie powracać do swoich pierwotnych proporcji. Dzieje się to powoli, ruch jest prawie niedostrzegalny. A jednak po minucie klucz wygląda tak, jak na początku. Widzowie biorą go do rąk i ponownie sprawdzają.

Trudno jest tę rzecz wyrazić słowami. Ten klucz to absolutny unikat w skali światowej. Nigdzie nie ma i nie było czegoś porównywalnego. Wykonany przez – zdaniem autora tych słów – najlepszego mechanika precyzyjnego na świecie.

Dostępne są tylko dwa egzemplarze.