Klasyczny już efekt łączenia agrafek został prawdopodobnie pomyślany jako transpozycja scenicznego łączenia kół do warunków mikroiluzji. Minimalny dystans widzów zdecydowanie wzmacnia siłę efektu. Trick stał się modny w latach 70-tych XX wieku. Od tego czasu wielu iluzjonistów wzbogaciło go swoimi ulepszeniami i udoskonaliło rutyny jego pokazów. Oferowana wersja pochodzi z Hiszpanii. Zawiera trzy niezależne systemy łączenia, które można zastosować naprzemiennie w jednej rutynie. Gdy autor niniejszych słów oglądał je po raz pierwszy doznał jako widz zupełnego złudzenia i (mimo znajomości sekretu wersji podstawowej) całkowitego zagubienia. Połączenie wszystkich systemów powala zmysły.

W zestawie jest siedem dużych agrafek, akcesoria uzupełniające, skórzana torebka z trzema przegródkami do rozdziału przyborów oraz instruktażowe DVD w języku hiszpańskim (sam obraz jest na tyle czytelny, że nie potrzeba znać tego języka, aby nauczyć się tricku).